Cebinde elma saklayan adamı özledim!

11
Saat kaç olursa olsun ;camın kenarına dirseğimi dayayıp ,yüzümü avuçlarımın arasına alır ,dışarıdan gelen ayak seslerini dinler cebinde elma saklayan adamı beklerdim.
Mini minnacık kalbim tanırdı onun ayak seslerini,hemen kalkar kapıya koşardım.
Heyecanla kapıyı açar , cebinde elma saklayan adamın kollarına atardım kendimi.
Küçücük bedenim sımsıcak olurdu.Sevgiden mi, şefkatten mi güven duygusundan mı bilinmez…
Cebinde elma saklayan adam benim babamdı.
O güçlü, yenilmez, dik duruşlu adam benim babamdı.İş yerinden benim için, kardeşim için elma, armut, şeker ne ise o günün sürprizi saklardı bizim için. Yemezdi bize saklardı.Bizim yüzümüzdeki gülümseme için, “babaaaaam ” kelimesini duymak için belki, dolu dolu kocaman ağız içi buse için belki bilinmez.
O cebinde elma saklayan adamı çok özlüyorum şimdilerde.
Sarılmak, koklamak ,sıcacık teninden öpmek ve sımsıcak güvende hissetmek istiyorum kendimi.
Ama ne mümkün, o şimdi çok uzaklarda.Sadece dualarımla iletişim kuruyorum cebinde elma saklayan adamla artık.
“Seni çok seviyorum canım babaaaaam”
Nur içinde yat

11 YORUMLAR

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz