Bu gün öğretmenler günü, mini miniciktim, ellerim yumuşacık, gözlerim korku içindeydi. İlk okul günümde annemin sıcacık kucağından , senin avuçlarına bırakılmıştım.Öyle sevimli baktın ki; bana
“okul kötü bir yer değilmiş ki”, dedim kendi kendime.
Öyle tatlı gülümsüyordun ki öğretmenim annemi ilk 2-3 saatten sonra aramaz olmuştum. Kuş gibi çırpınan kalbim, korkudan uzaklaşmış, anlattıklarını dinlemeye başlamıştı heyecanla…
İyi ki; öğretmen olmuşsun, iyi ki bana okulu sevdirmişsin öğretmenim.
İlimi, irfanı, öğretimden çok eğitimi anlatmışsın bana.
Sevgiyi matematikten önce , saygıyı hayat bilgisi ile öğrettin bana sen.
Beden eğitiminin jimnastikten öte geçemediği şu günlerde önce bedenini sev, önce kendini önemse sonra bedenini eğitirsin dediğini hatırlıyorum da gözlerim doluyor.
Keşke her öğretmen senin gibi önceliklerini benimsese ve öğrencisini öyle eğitse.
Kulakların çınlasın , öğretmenler günün kutlu olsun örtmeniiiiiim!
