Bir kadını ağlatmak / Aziz Nesin

Sevgili arkadaşım Elçin‘e sevgilerimle…

Bir kadını ağlatmak çok zor değildir aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir;
bir filme, bir şarkıya, bir yazıya… En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını
yürekten ağlatmak zordur. Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa, ağlatan onun
yüreğine ulaşmış demektir.Ama o yüreğin değerini bilememiş olacak ki ağlatan,
gözünü bile kırpmadan teker teker batırır iğnelerini yüreğe!

İşte o zaman koca bir yumruk gelir oturur boğazına kadının. Yutkunamaz, nefes
alamaz; çünkü o koca yumruk canını çok acıtır. Gözleri buğulanır kadının
sonra.

Ağlamayacağım, der içinden. Ama engel olamaz işte.

Çünkü yüreğine ulaşmıştır birileri ve iğneler
saplamaktadır.. Bu acıya ne kadar karşı koyabilir ki bir kadın. İnce ince
süzülür yaşlar gözünden; önce birkaç damla, sonra bir yağmur seli… Ve kadın
ağlar; hem de çok!

Sanmayın ki gidene ağlar kadın! Gidenin giderken koparttığı yerdir onu
ağlatan, orada bıraktığı yaradır. O yaranın hiç kapanmayacağını, kapansa bile
izinin kalacağını bilir kadın; o yüzden ağlar. 
Ama bilir misiniz, ağlamak
kadınları olgunlaştırır. Her damla, daha çok kadın yapar kadınları. Her damla
bir derstir çünkü.

Bazen kadınlar ağladığında çoğu insan, ağlama niye ağlıyorsun ki, değmez onun
için derler. Bilmediklerindendir böyle demeleri. Çünkü yürekleri acıyan kadınlar
ağlamazlarsa, ölürler.

İçlerindeki zehirdir onları öldüren! Ağlayarak o zehirden kurtulur kadınlar,
o irini temizlerler yaralarındaki! Çünkü bilirler, o irin temizlenmezse iltihaba
dönüşür yaraları.

Dönüşmemesi lazımdır oysa. O yüzden de bolca ağlarlar.

Zaman geçer sonra. Kadınlar kendilerine sarılmayı öğrenirler. Umarım
öğrenirler, yoksa ruhlar sapkın yollara çarpar kendini. Sapan ruhların doğru
yolu bulması da yeni acılar demektir. Bunu bilir kadınlar, o yüzden eninde
sonunda öğrenirler kendilerine sarılmayı…

Çok ağlayan kadınlar, bir çok şeyden vazgeçen kadınlardır aslında. Her damla
olgunlaştırır kadınları evet ama olgunlaştıkça o safça inandıkları aşk gerçeği
onların gözünde küçülür. Küçüldükçe değerini yitirir ve işte o zaman kendilerine
sarılıp, yeni bir kadın yaratırlar kendilerinden.
Güçlü, yenilmez, mağrur ve
aşka inanmayan…

İnsanlar soruyorlar çoğu zaman neden bu kadar çok bekar kadın var diye; hepsi
kariyer derdinde olan. Çünkü inançlarını yitirdi o kadınlar.
Zamanında
yüreklerine o kadar çok iğne saplandı ki, o kadar çok ağladılar ki! Artık
kendilerinden başka bir doğru olmadığına inanıyorlar, o yüzden kendilerine
sarılıyorlar.

Çünkü biliyorlar ki sarıldıkları adamlar onları hak etmedi; hem de hiçbir
zaman! Hep bir çıkarları oldu sarıldıkları adamların. E.. o zaman niye
sarılsınlar ki!

Niye sarılalım ki!

Etrafınızda yürekten ağlayan bir kadın varsa bilin ki olgunlaşıyordur.

Bilin ki, gerçekleri kabul etmeye başlamıştır.

Bilin ki, artık aşkın olmadığına inanmıştır.

Bilin ki, sarılacak tek bir doğrusu kalmıştır.
O da kim, ne diye sormayın
artık. Çok ağlayan kadınlar, eninde sonunda kendilerine sarılırlar çünkü!